Hoe kom je van A naar B
Iedereen die met kanker geconfronteerd wordt ziet deze vraag voor ogen. Wat moet ik doen? Wie vertel ik wat? Wanneer doe ik dat? Wat moet ik gaan doen met privé, werk, sport, hobby? Vragen die allemaal een antwoord hebben in de reis van A naar B.
In die zin hebben wij, alle leden van het patiëntenpanel, voor die vraag gestaan en staan we er deels nog voor. Het is geen gemakkelijk te beantwoorden vraag. Zeker niet. En de antwoorden zijn van een persoonlijk karakter. Er is geen universeel vastomlijnd antwoord te vinden. En dus is elke reis anders. Wel zijn er veel oplossingen en hulpmiddelen om de reis van A naar B makkelijker en draaglijker te maken. Wat de uitkomst van die reis ook is.
Het patiëntenpanel helpt hierin door te participeren in de ontwikkeling van het Oncologie Centrum in Maastricht. Wij zorgen ervoor dat de stem van de patiënt gehoord wordt op momenten die ertoe doen. Daar waar onze invloed het grootst kan zijn. Zo denken wij actief mee over onderwerpen als samen beslissen en begeleiding van patiënten tijdens het hele traject bij het Oncologie Centrum (en daarna). Daarnaast praten we mee om ervoor te zorgen dat ook de zorg ook in deze moeilijke tijd plaats kan blijven vinden.
Sinds 1 februari jl. mag ik mij de trotse voorzitter van dit panel noemen. Zelf heb ik een behandeling wegens een tumor in de endeldarm achter de rug en heb dus aan den lijve ondervonden wat het is om patiënt te zijn. Met de onzekerheid die de ziekte met zich meebrengt, de enorme berg informatie die op je afkomt, de papieren tijger die erbij komt kijken, de wirwar van bureaus, afspraken en alles wat daarmee te maken heeft en last but not least: wat te doen nadat de behandeling is afgerond? Geen eenvoudig pad, maar met goede hulp een te bewandelen pad.
Voor degenen onder u die mij nog niet kennen: ik ben 59 jaar oud en woon met partner Tess in Eygelshoven. In het dagelijks leven houd ik mij bezig met belastingadvies. Ik speel tennis en houd van reizen.
Van mij zeggen anderen weleens dat ik een optimistisch mens ben. Ik denk dat dit waar is. Voor mij geldt dat het glas halfvol is en niet halfleeg. Met die visie wil ik trachten de belangen van de patiënt in het hele proces in de reis van A naar B een nog betere plek te geven dan zij al heeft. U weet, beste lezer, de omgeving staat niet stil. De ontwikkeling van de oncologie dus ook niet.
Henryk Starosciak
Voorzitter patiëntenpanel Oncologie Centrum