Sigríður Halldórsdóttir er að mörgum kunn fyrir störf sín í hinum vinsæla sjónvarpsþætti Landanum sem sýndur hefur verið á RÚV um nokkurt skeið. Það sem fæstir vita kannski er að hún útskrifaðist frá Háskólanum á Bifröst árið 2010 úr HHS eða heimspeki, hagfræði og stjórnmálafræði. Fréttabréfið tók stutt viðtal við Sigríði og vildi fá að vita hvað hún hefur verið að brasa síðan hún útskrifaðist frá Bifröst.
Af hverju valdir þú Háskólann á Bifröst?
Af því að mér fannst HHS námið spennandi og blandan af heimspeki, hagfræði og stjórnmálafræði hljóma virkilega vel. Ég hafði verið í stjórnmálafræði í HÍ árið áður og fann mig ekki alveg þar. Svo bauð Bifröst líka upp á aðeins stærri og meiri upplifun en bara að mæta í tíma og skila verkefnum. Þarna gafst tækifæri til þess að flytja upp í sveit og prófa eitthvað alveg nýtt – og ég var einmitt til í það.
Hvað starfar þú í dag og hvernig kom það til?
Ég er frétta- og dagskrárgerðarmaður á RÚV og starfa aðallega við Landann. Ég var fengin til þess að leysa af í þættinum sumarið 2011, eftir að hafa unnið ýmis störf á Fréttastofu RÚV á árunum á undan. Um veturinn fékk ég svo fasta stöðu í þættinum.
Hvernig hefur HHS námið á Bifröst nýst þér í núverandi starfi?
Það hefur nýst mér akkúrat eins og ég bjóst við að það myndi gera. Ég hafði augastað á því að starfa við fjölmiðla og vissi að þá gæti komið sér vel að vita svolítið um ýmislegt, frekar en allt um eitthvað eitt. Það er einmitt þannig sem mér finnst það hafa komið að gagni. Hagfræði- og stjórnmálafræðiþekking hefur reynst algjörlega nauðsynleg – og svo er heimspekikunnáttan hreinlega mannbætandi.
Hvað er eftirminnilegast frá námsárunum á Bifröst?
Besta ákvörðunin sem ég tók á námsárunum á Bifröst var að fara í skiptinám til Perú haustið 2008. Það er tækifæri sem ég hefði aldrei annars fengið og ég fæ aldrei nógsamlega þakkað. Svoleiðis reynsla hjálpar manni að skilja hvernig heimurinn er saman settur (þó maður komist nú sjálfsagt aldrei alveg til botns í því). Mér finnst að sem flestir ættu að fara í skiptinám og helst langt út fyrir Evrópu.
Eitthvað að lokum?
Já. Ég sakna þess að geta lagt mig á daginn! Það var eitt af því besta við námsárin á Bifröst. Að fara í skólann á morgnana, leggja sig seinnipartinn og taka svo lærdóminn á kvöldin. Þetta eru sko almennileg lífsgæði sem fást ekki svo auðveldlega seinna á lífsleiðinni!